Αγάπη και πίστη

Όπου δεν υπάρχει πίστη,δεν μπορεί να υπάρξει αγάπη.Η αγάπη όμοια με την πίστη,απαιτεί εμπιστοσύνη χωρίς διασφάληση.'Οπως συμβαίνει με όλες τις τις καταστάσεις του πνεύματος,δεν μπορεί να υπάρξει καμμιά βεβαιότητα,γιατί η πίστη πηγαίνει πέρα απο τη λογική και την απόδειξη,και η αγάπη είναι πιό πάνω και απο όλα αυτά. Αν πραγματικά τις χρειαζόμαστε,υπάρχουν πολλές απλές αποδείξεις για την ύπαρξη της αγάπης στην καθημερινή μας ζωή:φυτεύουμε ένα σπόρο και γίνεται λουλούδι' αγγίζουμε κάποιον και δυναμώνει η αυτοπεποίθησή του, σκουπίζουμε τα δάκρυά μας και χαμογελάμε ξανά. Νιώθουμε άνετα και οικεία με την αγάπη μόνο όταν,βαθιά στην καρδιά μας, αποδεχθούμε ολοκληρωτικά την πραγματικότητά της. Η αγάπη δεν έχει την παραμικρή ευκαιρία να επιβιώσει αν την αμφισβητούμε αδιάκοπα ή αν απαιτούμε την επικύρωσή της.Ο Πασκάλ είπε ότι << Η πίστη είναι διαφορετική απο την απόδειξη' η τελευταία είναι ανθρώπινη,η πρώτη είναι απο τον Θεό>>. Μόνο με την καρδιά μπορούμε να δούμε σωστά. Το ουσιώδες είναι πάντα αόρατο μάτι. ANTOINE DE SAINT-EXUPERY

ΓΙΟΡΤΑΖΩ!!

ΔΩΡΟ ΑΓΑΠΗΣ Η αγάπη απονέμεται πάντα σαν δώρο, ελεύθερα,πρόθυμα απροσδόκητα. Προσφέρεται ακόμα κι όταν οι άλλοι δεν την αναγνωρίζουν και δεν την εκτιμούν. Δεν αγαπάμε για να μας αγαπήσουν,αγαπάμε γιατί έτσι νιώθουμε. Κάποιος ξένος φιλόσοφος είπε τούτο: Αυτός που θέλει να είναι καλός, χτυπά την πόρτα. Αυτός που αγαπά ,βρίσκει την πόρτα ανοιχτή.

Η αγάπη κερδίζεται!!!

Όσο περισσότερο απαιτούμε την αγάπη,τόσο περισσότερο μας διαφεύγει. Καμμιά ικεσία, υπόσχεση, ανταλλαγή, κολακεία ή απειλή δεν μπορεί να διασφαλίσει την αγάπη. Η αληθινή αγάπη έρχεται μόνο όταν την κερδίσουμε. Κάπου διάβασα σε ένα ξένο ένθετο το εξής ωραίο και το κράτησα στις σημειώσεις μου.......έλεγε λοιπόν: Η αγάπη μαραίνεται κάτω απο τον εξαναγκασμό' η ίδια της η ουσία είναι η ελευθερία. Δεν συμβαδίζει με την πειθαρχία,τη ζηλεια ή το φόβο . Η πιο αγνή αγάπη,η πιο τέλεια και απεριόριστη, βρίσκεται εκεί που οι πιστοί της ζούν μέσα στην εμπιστσύνη, την ισότητα και το απόθεμα της ψυχής.

Η ευτυχία στην αγάπη

Η ευτυχία δύσκολα προσδιορίζεται. Είναι ένα πάρα πολύ προσωπικό πράγμα. Σε ορισμένους η ευτυχία έρχεται σπάνιακαι μέσα απο εξαιρετικές περιστάσεις. Εγώ,απεναντίας,νιώθω πολύ ευτυχισμένη με συνηθισμένα πράγματα: ένα γεύμα με φίλους και φίλες,ένα περίπατο στο πάρκο,μια καλή συζήτηση,ένα αγκάλιασμα. Απο την στιγμή που ο καθένας μας είναι μοναδικός,εκείνο που μπορεί να κάνει ευτυχισμένοένα άτομο,μπορεί να έχει το αντίθετο αποτέλεσμα σ'ένα άλλο. Η ευτυχία μέσα στην αγάπη είναι κάτι περισσότερο απο την ευκολία και την άνεση. Δε θα βρεθεί στο κυνήγι των στιγμιαίων απολαύσεων,ούτε θα έρθει απο την αποδοχή του ορισμού που έδωσε κάποιος άλλος για την αγάπη. Η ευτυχία που οι ερωτευμένοι βρίσκουν ο ένας στον άλλον,δημιουργείται απο τους ίδιους,μέσα απο την επιμονή και την συνειδητή προσπάθεια. Συχνά αναπαρασταίνουν την αγάπη σαν ενα μεθυστικό άρωμα που έχει την δύναμη να μας παρασύρει και να μας αποπλανήσει. Πολλά πράγματα διαφημίζονται,αλλά ελάχιστα προσφέρονται προς την κατεύθυνση των ανθεκτικών ευχαριστήσεων. Αυτό θα συμβαίνει όσο η ευτυχία θα αντιμετωπίζεται και θα κρίνεται σαν μια απλή, φευγαλέα εμπειρία. Αν επιθυμούμε να γίνει η ευτυχία μας κάτι περισσότερο απο ένα περιστασιακό και μεταβατικό συναίσθημα,θα χρειαστεί να της προσδώσουμε έναν ισχυρό λόγο και να την μετατρέψουμε σε δική μας υπόθεση. Οταν ξέρουμε οτι είμαστε σε θέση να συνδυάσουμε και να διαμορφώσουμε την δική μας ευτυχία, κατέχουμε μια πολύτιμη γνώση. Απο το σημείο αυτό και μετά μπορούμε να μάθουμε να φέρνουμε στην ζωή μας τα πράγματα που μας κάνουν ευτυχισμένους και να τα διατηρήσουμε,αντι να περιμένουμε για περιστασιακές επισκέψεις της ευτυχίας. Κάπου διάβασα,μα δεν θυμάμαι τούτη την στιγμή και συγχωρήστε με, το εξής: Έχουμε την τάση να ξεχνούμε οτι η ευτυχία δεν έρχεται σαν αποτέλεσμα της απόκτησης πραγμάτων που δεν έχουμε, αλλά μάλλον απο την αναγνώριση και εκτίμηση που πράγματι έχουμε.